Tekst: Jep de Goede
Eindredactie: Visual Thinking, Claudia van Dooren
Het belangrijkste aan actief zijn als vrijwilliger, in zowel vereniging als stichting, is de wens om te faciliteren. Elke vereniging wordt gedragen door haar leden. Deze keer heb ik mogen spreken met een man die al jaren verbonden is aan zowel VV Rijen als aan Stichting Juin. Mijn gesprekspartner van vandaag is Wim Broeders.
Onze gemeenschap is rijk aan verenigingen en vrijwilligers. Gilze-Rijen is de thuisplaats van diverse sportverenigingen, maar ook organisaties die zich inzetten voor de leefbaarheid en het feestgenot van haar inwoners. Een van de vrijwilligers die zich inzet voor zowel de sport als de Oranjeboel is Wim Broeders. Zoals velen is hij het verenigingsleven ingerold. Al vanaf zijn kinderen een jaar of vijf waren is Wim betrokken bij VV Rijen. Toentertijd heette dat nog RAC. De zwart-witte vormde samen met EVV’58 de twee voetbalclubs van de plaatselijke gemeenschap. In het begin van de eenentwintigste eeuw werd er besloten een huwelijk te sluiten tussen de lokale rivalen. Er was behoefte aan een uitbreiding van de sportaccommodatie. Het kenmerkende zwart-wit en rood-wit gaat veranderen in groen-geel. VV Rijen is vanaf 2003 een feit. In dit hele proces is er een belangrijke plaats voor Wim. Kort voor de fusie werd heb de vacature Bestuurslid voorgehouden welke hij met twee handen aan pakte. Samen met Rolf Dols zou hij aan de wieg staan van de gefuseerde voetbalclub. Hij was de eerste secretaris die VV Rijen zou hebben en heeft deze functie geruime tijd met erg veel plezier vervuld. Na zes jaar als voorzitter vindt hij het tijd om plaats te maken.
Reünie met eensgezinden
Het leven als lid van VV Rijen is net één grote wekelijkse reünie met eensgezinden. De leden van de vereniging zijn afkomstig uit werkelijk alle maatschappelijke standen. VV Rijen heeft ongeveer vijftig teams en rond de tweehonderd vrijwilligers. Onder die vijftig teams biedt de club een thuis aan tien seniorenteams en een dameselftal. Elke wijk uit het dorp is vertegenwoordigd. Voor de fusie bedroeg het ledenaantal zo’n zeshonderd mensen. Na de fusie zou dit oplopen tot ruim duizend leden. Hiermee is VV Rijen een van de belangrijkste en drukste verenigingen in de gemeenschap. De teams bestaan dan ook veelal uit oud-klasgenoten, buurt vrienden, collega’s of juist de gewone liefhebber. Dat maakt elke sportdag een feestje. Zo is de derde helft minstens net zo belangrijk als wedstrijd zelf.
Wim is net als ieder ander begonnen als vrijwilliger, als allround man. Van standen doorgeven tot coachen, van spel begeleiden tot trainen. Zijn takenpakket als lid van de sportvereniging zou druppelsgewijs breder worden. Wim faciliteert graag. Het maakt hem blij om een ander te helpen en te kunnen zien groeien. Hij vertelt me dat het prachtig is om te zien dat de club echt een dwarsdoorsnede van de gemeenschap is, elke “stam” is vertegenwoordigd. Het enige dat hij jammer vindt is dat het clubhuis -overigens een pracht accommodatie- zijn ligging vindt net buiten de kern van de gemeenschap. Maar daarvan zijn geen nadelen te ondervinden. Lokale ondernemers zijn erg betrokken bij het welzijn van de club. De renovatie van het clubhuis is dan ook deels gerealiseerd door de gemeenschap zelf. Lokale ondernemers namen de aankleding van het pand voor hun rekening, een aankleding die de kantine een fijne en gezellige uitstraling geeft.
Ik was zelf niet zo bekend met het leven op de voetbalvelden. Het is een aangename verrassing om onder het genot van een kop koffie een kijkje te kunnen nemen in het drukke bestaan van een bestuurslid van de lokale voetbalclub. Een warm clubhuis met een warm verhaal. Een club met een rijke geschiedenis en een minstens net zo rijk vrijwilligersbestand. Mijn verwachting is dat ik weleens vaker een kijkje zal gaan nemen in de kantine van de voormalig zwart-witte. Nu bekend als een groen-geel legioen.
